Kerst in Portugal

We gaan de week van kerst naar Portugal. Al weken kijken we er naar uit. We hebben er zo’n zin in. Daarom hebben we ook geen kerstboom in Nederland opgezet. Normaal vind ik dat heel ongezellig, maar dit jaar ben ik er helemaal niet mee bezig. Mijn gedachten zijn alleen in Portugal.

21 december 2019

Eindelijk is het dan zo ver. Vandaag vertrekken we om 15.50 uur van Rotterdam Airport naar Faro. In Portugal hebben we een bestelauto gehuurd, maar deze blijkt er niet te zijn. Dus het wordt een Citroen C5 SUV. Hiervan kunnen de achterbanken helemaal plat waardoor we veel ruimte kunnen creëren voor de spullen die we willen verhuizen. En het is een zalige auto om mee te rijden. Natuurlijk moeten we wel iets bijbetalen maar gelukkig niet te veel. Zij hebben uiteindelijk niet geleverd wat we gevraagd hebben!

Zo gaan we op weg vanuit Faro naar ons huis in Ourique. Wat een raar idee dat we hier nu ook een huis hebben. En dat dit ons nieuwe thuisland gaat worden. Het is nog erg onwerkelijk maar we hebben er een goed gevoel bij. We denken hier wel te kunnen wennen. We komen in het donker aan bij het hek van ons land en zijn benieuwd wat we aan gaan treffen. Maar in het donker is nog niet veel te zien. We laden de spullen uit en steken wat kaarsen aan. We maken het bed op en drinken een wijntje voordat we naar bed gaan. Wat een spannend avontuur zijn we begonnen.

22 december 2019

Rond 8.00 uur komt de zon op en ik word wakker van het licht. Ik loop snel naar buiten want ik hoop de zwijntjes te zien drinken bij het meertje voor ons huis. Helaas… ze zijn er niet. Wel kunnen we lekker buiten ontbijten. Daarna beginnen we aan de grote-opruim-actie. De kasten zitten nog vol spullen van de vorige bewoners. Er staan nog matrassen in de kinderkamer en we willen de bank die in de huiskamer staat weggooien want die is vies. Daar willen wij niet op zitten. We stoppen alle spullen in vuilniszakken. We hebben zakken vol kleding, kinderspeelgoed en keukengerei. Het kost een paar uur om alles in zakken te krijgen. Daarna doen we alles in de auto en brengen het naar het dorp waarna we nog een keer moeten rijden. Weer hebben we een auto vol. Dan maken we de kinderkamer, wat het kantoor van Ray gaat worden, van boven tot onder schoon. Uiteindelijk moeten we stoppen als de zon ondergaat en het te donker wordt in huis. Bij kaarslicht kun je niet zoveel meer doen dus tijd om wat te relaxen. Morgen zullen we de rest van de spullen wegbrengen, dus krijgen we weer een drukke dag. Maar we zijn tevreden met wat we vandaag gedaan hebben.

23 december 2019

Weer worden we vroeg wakker. We hebben gisteren ook alle gordijnen van de roedes gehaald dus het is vandaag nog lichter in de slaapkamer dan gisteren. Weer kijk ik of ik de zwijntjes zie. Maar helaas ook vandaag zie ik ze niet. Even later horen we schieten op ons land. Ze zullen toch niet de zwijntjes willen schieten voor het kerstdiner? We gaan kijken waar het schieten vandaan komt. Grenzend aan het achterste gedeelte van ons land zien we een jager. We hebben even geroepen zodat wij niet een partij hagel in ons eigen achterste krijgen. Ze zijn namelijk niet gewend dat wij er zijn. Geluid maken lijkt ons dus wel van belang. De jager zal er niet heel blij mee zijn geweest want zijn prooi wist nu ook meteen dat er volk was. We zeggen de jager op afstand gedag. Later blijkt dit onze buurman aan de Noordzijde te zijn. Na een korte wandeling gaan we weer op huis aan. We moeten verder met opruimen. Vandaag brengt Ray de matrassen, de vloerkleden, de bank en de salontafel weg. Ik ga verder met het schoonmaken van de keuken.

Uiteindelijk is alle troep verwijderd. Dat geeft een goed gevoel. Daarmee wordt het huis ook steeds meer van onszelf. Toch wil ik vandaag nog naar de Ikea. Als we vandaag nog nieuwe meubeltjes kopen, kunnen we die morgen in elkaar zetten en zitten we met kerstavond gezellig op onze eigen spullen. Rond 16.00 uur ‘s middags vertrekken we dus naar Loulé. Daar is een groot warenhuis waar de Ikea onderdeel van uitmaakt. We kopen twee fauteuiltjes, wat nieuw serviesgoed, glazen, bestek etc. Moe maar voldaan rijden we weer naar huis. We laten de spullen in de auto want in het donker kunnen we niet uitladen. Dat doen we morgen wel.

24 december 2019

Vanavond is het kerstavond. Ik zou graag op tijd klaar zijn zodat we ontspannen kerstavond kunnen vieren. Eerst gaan we naar het dorp om boodschappen voor de kerst te doen. Ook heb ik een wifi-apparaat gehuurd bij Portugal Internet die we bij het postkantoor kunnen ophalen. We zijn heel benieuwd of dat werkt. Op hun site geven ze aan dat je 5 apparaten tegelijkertijd aan kunt sluiten, dat je goed signaal hebt en dat je onbeperkt internet krijgt. Geloven doen we het nog niet echt. Maar verrek! Het apparaatje werkt uitstekend! Het gaat supersnel, we kunnen met zijn tweeën makkelijk tegelijkertijd internetten en uiteindelijk kijken we zonder problemen tv via internet. Dus we zijn superblij met het apparaatje. Huren is natuurlijk altijd duurder dan zelf aanschaffen. En wat blijkt? Je kunt dit apparaatje ook gewoon bij bol.com kopen!  Alleen dan moet je nog zelf voor een simkaartje zorgen. Dit kan een prepaid kaart zijn of een abonnement bij een van de bekende providers. Dit is natuurlijk afhankelijk hoeveel je het denkt te gaat gebruiken. Het internetprobleem kunnen we dus afvinken van ons lijstje: dat werkt!

Uiteindelijk zetten we de stoeltjes en een tafeltje in elkaar. We hangen nieuwe gordijnen op en zetten de nieuwe staande lamp in elkaar. Langzaam maar zeker wordt het steeds gezelliger en krijgen we het gevoel dat het eindelijk ‘ons’ huis wordt. Kerstavond doet Ray de generator aan en kunnen we genieten van onze nieuwe lamp. Gezellig hoor!

We hebben net gegeten als ik mijn laptop uit de slaapkamer wil halen. In het tussenkamertje hangt een lamp aan het plafond waar geen gloeilamp in zit. Zo zijn er meerdere lampen in huis. Ik vind het vreemd dat de vorige bewoonster zoveel spullen heeft achter gelaten maar de gloeilampen heeft meegenomen. We hebben extra gloeilampen bij Ikea gekocht en die wil ik in de lamp draaien. Ik probeer staand de lamp erin te draaien maar dan lukt niet. De lamp hangt net iets te hoog. Ik pak dus het trapje erbij en draai de gloeilamp erin. Dan gaat het mis. De gloeilamp maakt een knetterend geluid en gaat uit. Meteen slaan alle stoppen door en zitten we in het donker. Ray moet dus naar de stoppenkast achter de heuvel waar de generator staat. Ik doe nog even snel wat kaarsjes aan zodat ik wat kan zien. Ik sta in de keuken als Ray de stop omzet en ik knetterende geluiden hoor in het tussenkamertje.

OH SHIT! BRAND IN DE LAMP!

Ik raak direct behoorlijk in paniek. We zitten in een houten huis en in mijn gedachten zie ik het hele huis al afbranden. Ik pak een 6 liter waterfles, ren het trapje op die gelukkig nog onder de lamp staat en probeer het vuur te doven. Dat lukt niet. Het water is al op en het vuur is nog niet uit. Ik zie ook stukken vuur op de grond vallen. Oh jee als dat maar goed gaat. Ik ren terug naar de keuken om weer een nieuwe 6 liter fles te halen en gooi deze ook over de lamp. Gelukkig gaat het vuur uit. Ik ren naar buiten en schreeuw tegen Ray ‘STOP! STOP!’. Want hij probeert telkens weer de elektra aan te zetten en weet niet wat er in het huis gebeurt. Hij hoort mij niet want de generator staat aan. Ik probeer hem te bellen maar ik krijg hem niet te pakken. In mijn paniek kan ik niet bedenken dat ik de schakelaar van de lamp om moet zetten.

Uiteindelijk hoort hij mij gelukkig en komt snel terug. Hij vindt mij kleddernat en helemaal in paniek. Nu ligt er 12 liter water op het laminaat. Snel alle handdoeken op de vloer anders staat morgen het laminaat omhoog. Als we klaar zijn moet ik huilen. De spanning is mij te veel geworden en het moet eruit. Poeh! Wat een avonturen maken wij mee! We zetten uit angst de generator niet meer aan die avond. We hebben ons portie wel even gehad…

Die nacht slaap ik slecht. Ik ben toch wel erg geschrokken van de brand. Het is te vochtig in huis omdat er te weinig gestookt wordt. Daardoor hoopt zich vocht op in de lampen en gaan de draden roesten. Bij het verplaatsen van het bedlampje op het nachtkastje liep er ook al water uit de onderkant. Dat is niet goed. Ik bedenk mij ‘s nachts dat we alleen nog maar badkamer- of buitenlampen kunnen installeren in huis zolang we hier niet continue wonen. Die zijn beschermd tegen vocht van buitenaf. En de nieuwe lamp die we bij Ikea gekocht hebben zal ik zodra we weggaan van boven en onderen inpakken met vuilniszakken zodat zich daar geen vocht in op kan hopen. Hetzelfde doe ik met de waterkoker en de föhn die we nieuw gekocht hebben.

25 december 2019

Vandaag is het kerst. De schrik zit er nog steeds in en daarom proberen we een beetje te relaxen vandaag. We besluiten een wandeling te maken naar het huisje dat we omgedoopt hebben tot mijn kantoor. Het huisje waar ik straks kan werken en op mezelf kan zijn. Ik ben graag alleen en zo’n huisje stond bovenaan mijn verlanglijstje. Het is ongeveer 10 minuten lopen van ons huis en een schitterende plek. Het is er heel rustig. Om het huisje is een tuin aangelegd met fruitbomen en stenen muurtjes. Je kijkt uit op prachtige natuur en het grote meer. Het is een paradijselijke plek. Het heeft een buitenkeuken en een overdekte veranda. Kantoor vind ik geen leuke naam voor het huisje maar hoe het dan wel moet heten ben ik nog niet uit. De deur van het huisje zit op slot. We hebben de tas met sleutels meegenomen om uit te proberen. We denken de sleutel te hebben gevonden, maar het slot is te lang niet gebruikt om het om te kunnen draaien. De volgende keer maar kruipolie meenemen om het slot mee in te spuiten.

Daarna lopen we naar het grote meer. Ik ga in het zonnetje op de vlonder zitten. Ray besluit om het meer heen te lopen. De zon is behoorlijk heet. Ik pak wat water uit de tas en drink wat. Uiteindelijk besluit ik uit de zon te gaan want ik houd het niet uit. Poeh! Best warm zo in Portugal op eerste kerstdag. We lopen terug naar het huis en gaan lekker op de veranda zitten. We hebben wat toastjes en Ray heeft wat biertjes in een plastic zak in het meer gehangen om ze koud te houden. Dus we nemen allebei een koud biertje. Normaal ben ik niet zo van het bier maar dit keer smaakt het mij erg lekker.

Daarna kleden we ons netjes aan voor het kerstdiner. We hebben een tafel geboekt bij een restaurant in Carvoeiro. Het restaurant is van een Nederlands stel. Dat had van ons niet persé gehoeven, maar ik kon geen Portugees restaurant vinden dat met kerst open was. Het eten is goed. Het is een 7-gangen diner. Alleen duurt het wel heel erg lang voordat alle gerechten uitgeserveerd zijn. De laatste gang komt rond middernacht. Daarna stappen we in de auto. Ik val al snel in slaap dus ik krijg weinig mee van de rit terug naar huis. Gelukkig kan Ray wel zijn ogen openhouden en brengt hij ons weer veilig thuis.

26 december 2019

Vandaag is het 2^e kerstdag. ‘s Morgens is het wat frisser in huis dus Ray is even uit bed gegaan om alvast de houtkachel aan te steken. Als ik uit bed kom hoor ik iets tegen het raam vliegen. Het is een insect van minstens 3 centimeter groot en het maakt heel veel lawaai! Ik roep Ray en die schrikt ook van de grootte van het beest. We proberen de sleutel van de openslaande deuren te vinden als er opeens een tweede verschijnt. Twee monster bijen die heel hard tegen het raam vliegen en daar heel veel geluid bij maken. We kunnen niet direct de juiste sleutel vinden, dus proberen we ze via de andere openslaande deuren naar buiten te krijgen. Terwijl Ray daar mee bezig is, zie ik een 3^e uit de kachel vliegen. Gelukkig vliegt die direct de deur uit. Ze zitten in de kachel! Waarschijnlijk in het hout dat Ray net in de kachel heeft gegooid. Door de warmte zijn ze wakker geworden en zoeken ze een weg naar buiten. Snel de kleppen van de kachel dicht voordat we direct een hele zwerm in huis hebben. Het lukt om de andere twee het huis uit te werken, waarna we met een zucht op internet googlen wat dat nu precies voor beesten waren.

Het blijken houtbijen te zijn. Het zijn de grootste bijen die in Europa leven en ze boren gaten in oud hout van 1,2 centimeter. We hadden al grote gaten in bomen gezien waarbij we ons afvroegen of het boktorren waren of dat iemand met een geweer op al die bomen had staan schieten. Nou het antwoord hebben we dus gekregen.

Na het ontbijt lopen we naar de deur waar de waterpomp achter zou moeten staan. Deze deur hebben we nog niet open gehad. We zoeken weer in de tas vol met sleutels naar eentje die past. Uiteindelijk vinden we deze en na wat kruipolie in het slot gespoten te hebben gaat het slot om. We zijn heel benieuwd. Daar staat de waterpomp. Als we de generator aanzetten komt hij onder stroom te staan en slaat aan maar direct daarna ook in storing. Er is een probleem waardoor hij het water niet uit de bron op kan pompen. We kijken in het waterreservoir en inderdaad…deze is helemaal leeg. We besluiten de stroom eraf te halen zodat hij niet elke keer aanslaat zodra we de elektra erop zetten. Dit wordt een project voor de volgende keer. Zoals er nog vele projecten op ons lijstje staan…

In de namiddag gaan we weer op pad naar Ikea. We besluiten om in het winkelcentrum wat te gaan eten. Daarna kopen we een bank en natuurlijk weer een aantal andere spullen die we nog missen in het nieuwe huis. We halen de bank weer uit de verpakking zodat hij in de auto past en gaan weer terug naar huis. Inmiddels is het even voor 21.00 uur.

Net als we weer onderweg zijn gaat er een lampje branden. De diesel is bijna op! Daar had Ray even niet op gelet. Er staat dat we nog ongeveer 40 kilometer kunnen rijden. Oh oh…gaan we dat redden? We weten dat de benzinestations in Ourique gesloten zijn omdat het 2^e kerstdag is. Er is nog een benzinestation op de IC1 maar dat is ongeveer 15 minuten rijden van Ourique en stel dat die ook gesloten is? Dan halen we het niet tot thuis. We besluiten naar huis te rijden en te zien hoe ver we komen. Als we ons huis maar halen want er zit nog diesel in de generator. Misschien kunnen we het daar uithalen als we te kort komen. We zien al snel de kilometers aflopen. We zitten even behoorlijk in spanning. Gelukkig halen we het. We besluiten de spullen in de auto te laten en morgen uit te laden. Na nog even rustig te hebben gezeten gaan we naar bed. Morgen gaan we inpakken want in de namiddag vliegen we terug naar huis. Het weekje zit er weer op.

27 december 2019

Vandaag gaan we er weer vroeg uit. Ray probeert eerst diesel uit de generator te halen maar dat lukt niet. Hij besluit opnieuw op goed geluk naar het dorp te rijden. Het blijkt allemaal net te lukken. Hij komt op de laatste druppels bij het benzinestation aan. Zo dat avontuur is ook weer goed afgelopen.

Hij rijdt terug naar huis om mij verder te helpen met inpakken. Ik heb ondertussen ontbijt gemaakt en Ray begint aan zijn broodjes gebakken ei. Halverwege stopt hij en zegt: ‘Ik voel mij niet zo lekker!’. Waarbij hij heel beroert kijkt en wit wegtrekt. Dus ik zeg: ‘Ga even op bed liggen. Maar neem een emmer mee.’ Nou ik had het nog niet gezegd op hij rende al naar het toilet. Jeetje… hij is flink ziek! Zouden we zo wel het vliegtuig in kunnen? Ray gaat op bed liggen en heeft het koud. Ik haal de dekbedden weer uit de kast maar hij blijft het koud houden. Daarom besluiten we onze vlucht maar voorbij te laten gaan en een dagje langer te blijven.

28 december 2019

Vandaag vliegen we terug naar Nederland. Ik maak mij zorgen over de dieren thuis. Normaal gaan we niet langer dan 5 dagen weg en ondertussen is het al 7 dagen geworden. We komen zaterdag na middernacht thuis. Tijgertje de poes is superblij als ze ons ziet. De eerste twee dagen zal zij mijn zijde niet meer verlaten. Ook de geitjes zijn blij want die krijgen een vers appeltje en mogen naar buiten om hun pootjes te strekken. Ray voelt zich al snel weer de oude en zo glijden we weer het ‘normale’ leven in. We hebben weer spannende avonturen beleefd. Al waren ze dit keer iets te spannend naar mijn zin. Dat mag de volgende keer best iets minder!

Vind je het leuk om ons te volgen op weg naar ons doel? Geef hier je mailadres op en we houden je op de hoogte!